Hoş geldin Jagaimo

 

Daha önce bolgda yazdığım kediyi hatırlıyor musunuz? O kediyi geçen cuma günün eve getirdim. Eve geldikten sonra iki üç gün gibi çok zor geçti. (hem benim için hem de onun için)

Dışarıda çok iyi görünüyordu ama evde hep rahatsızdı. Geldiği gün durmadan su içiyordu mama da çok yiyordu ama ertesi gün neredeyse hepsini kusmuş ve ishali de vardı. Ve pencereden sürekli dışarıya bakıyordu. Acaba onun için dışarıdaki hayat daha mı iyi diye düşündüm... Ama aynı zamanda belki de daha yeni yere yeni hayatına alışmadığından böyle diye düşündüm. Ya da hasta oluduğu için mi eski sahibi onu bıraktı...???

Alışveriş merkezinden yeni mama alıp ona verdik ve yemek istediği şeyler verdik.(birazcık çiğ ciğer,haşlanmış tavuk) Sonra artık kusmadı ve tuvaleti de düzeldi. Çok şükür dedim.

Rahatladıktan hemen sonra yine problem çıktı. Kedinin vücudunda pireler buldum. Mustafa onun için ilaç satın aldı ve kedinin boynuna sürdük. Sonra daha rahat uyumaya başladı. İşe yaramış.

Şimdi salondaki kitaplığın altında neredeyse bütün gün uyuyor. Hiç hareket etmez. Bazen su içiyor mama yiyor. Ben mutfağa gidince kalkıp benden yemek ister ve sonra yine beğendiği yere dönüp uyur. Pencereleri açık bıraksam da orada gitmiyor dışarıya hiç bakmıyor. Böyle bir kedinin dışarıda yaşaması çok zor olmalı. 

Belki de buraya geldiğinden beri onun hayatı daha iyi olmuştur. ve ben çok mutluyum onun rahat yüzünü görebildiğim için.(dışarıdayken böyle yüzünü göremedim.)

Bu blogu yazdığımı fark etmeden uyuyan kedinin adı Jagaimo. Evimize hoş geldin Jagaimo.

Zon.